Η εμπειρία της συμμετοχής μου στην Έκθεση του Μάριο Πασκουαλόττο. (Απρίλιος - Ιούνιος 2014, Ταραγόνα)

Exposició 'El nom de Déu és femení' de Mario Pasqualotto

Alberto Galvez (Orihuela , 1963)

Σκηνές, σενάρια και τοπία με γούστο εικαστικό. Χώροι που κατοικούνται από δημιουργούς σε ανάπαυση, αυτοπαθείς ή έκπληκτους, εκτός πραγματικότητας ή επισκεπτόμενοι από άγγελους. Σχεδόν μισή εκατοντάδα έργων, αποτελούν μια φιλόδοξη καταλογογράφηση του ζωγράφου καθώς και την έμπνευση, τον χώρο του και την ατμόσφαιρα. Πορτρέτα, προφίλ, αναπαραστάσεις, πολλές φορές όχι χωρίς ειρωνία, φορτωμένα με μυστήριο και σιωπή,  αναζητήσεις και παράθυρα ανοιχτά στην δημιουργία και τα αινίγματά της.

« Η ζωγραφική μου αποτελείται από ένα πλέγμα υπαινιγμών, αναφορών και κάνει παραπομπές στην εικονική παράδοση. Μια ματιά στην ιστορία που συναντάει το άλογο μεταξύ του πιο ειλικρινή θαυμασμού και στο παιχνίδι με την ειρωνία. Γνωρίζοντας την αδυναμία μιας απλής νοσταλγικής ανάκαμψης αυτής της παράδοσης, -εξομολογείται ο καλλιτέχνης-, τολμώ να παίξω με αυτήν, δημιουργώντας καταστάσεις πολλές φορές γελοίες, άλλες φορές ποιητικές για το απόκρυφο της έννοιάς τους».

Ο δημιουργός, χρησιμοποιεί την ζωγραφική ως «παιχνίδι της ανακάλυψης σε μικρά θέατρα ή σε τοπία προτόγονους ιταλούς στα οποία η ανθρώπινη φιγούρα είναι μια στοιχειωμένη εμφάνιση εις βάρος της υπόθεσης/θέματος». Τα έργα του, μεταχειριζόμενα με την καθιερωμένη διαδικασία του, ζωγράφου παραστατικού, πολύ λογοτεχνικού, ξεκινούν από ένα από τα πιο κοινα και πιο διαδεδομένα μέρη της τέχνης του 20ού αιώνα, « δοξάζουν το στούντιο, ή το εργαστήριο του καλλιτέχνη, σαν τον ιερό χώρο της δημιουργίας». 

http://pintura.webpublica.net/profesorado/profesorado-ficha.aspx?id=24

"...Σε χαρίζω στο άπειρο, να 'σαι πάντα μαζί μου..."

Mario Pascualotto

Ο Mario Pascualotto, καλλιτέχνης πολλάπλών ειδικοτήτων, έχει γεννηθεί στη Βαρκελώνη το 1953. Η καλλιτεχνική του δραστηριότητα αναπτύσεται σε διάφορους τομείς της τέχνης, από εγκαταστάσεις – παράσταση  - περιβάλλον, γλυπτική, γλυπτο-ζωγραφική, κοσμήματα, γραφιστικές εργασίες.

Εργάζεται στην Ευρώπη (Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία) και στις ΗΠΑ (New Jersey) όπου και έχει το σταθερό του στούντιο μεταξύ Βαρκελώνης (Ισπανία) και κατά περιόδους στο Plainfield (New Jersey, ΗΠΑ). Από το 2008, κάνει εκθέσεις σε Χονγκ-Κονγκ και Πεκίνο.

Ξεκίνησε την εκθεσιακή του διαδρομή από το 1975 σε Ιταλία και Ισπανία και από κει και πέρα σε διάφορες ευρωπαικές χώρες.Το βιογραφικό του μπορείτε να το δείτε στο προσωπικό του ιστολόγιο, όπως και αρκετές φωτογραφίες των εγκαταστάσεων και των έργων του.

 http://www.mariopasqualotto.com/secciones.php?id=2

Σχεδόν ολόκληρο το έργο του Pasqualotto υποδιαιρείται σε στάδια: Στις ειδικές του εγκαταστάσεις, με μοναδική θεματολογία, τείνει να χρησιμοποιεί συσσωρευμένα υλικά και την επόμενη επιλογή του συγκεντρωμένα σε μια χρονοβόρα διαδικασία.

«Ο χρόνος που δαπανάται είναι το ίδιο το έργο τέχνης».


Éxodo-diáspora-detalle

Explosions in the mind....

Emociones en vivo...

Momentos y sombras

Momentos y sombras                                             Σκιές και στιγμές

Cuántas sombras existen                                          Πόσες σκιές υπάρχουν
que como personas nunca vivieron                          που δεν ζήσανε σαν άνθρωποι

y cuánta luz las ocultaba.                                         και πόσο φως τις έκρυβε.

Cuantos momentos invisibles                                  Πόσες στιγμές αόρατες 
están escalando a las montañas                                σκαρφαλώνουν σε βουνά

y se convierten en un eco simple                             και γίνονται μια ηχώ απλή

de todas las sombras solas,                                      όλων των μοναχικών σκιών,

inarmónico de tanto negro.                                      παράφωνη στο μαύρο.

                                         

Artemis Moulos

Absolució

Absolució

Em vaig deixar caure el t’ estimo de la boca
i he cremat un bosc d’ amors

vaig sentir que estava sol
i feia llibertats

vaig sentir que no hi eres
i tenia raó

i, d'aquesta manera, em van absoldre.

Αθώωση

Μου έπεσε το σ’ αγαπώ απ’ το στόμα

κι έκαψα ένα δάσος έρωτες

ένιωθα πως είμαι μόνος

κι έκανα ελευθερίες

ένιωθα πως δεν ήσουν εδώ

και είχα δίκιο.

και να, κάπως έτσι αθωώθηκα.

                                                         Artemis Moulos

Esta noche, todo lo bello

Esta noche, todo lo bello

Oh, que no sople nada esta noche

que coja el camino erróneo el tiempo

que sea que no necesitaré otro aliento

esta noche, que todo lo bello es de cera y encendido

Oh, que se encargue el amor más eterno

guardar todos los besos para cuando llegue la sequía

esta noche todo lo bello es sensible, hace noche entera.

                                          

                                                                                          Artemis Moulos